گریه‌های محمد معتمدی با ترانه «ای ایران» و کنایه به گرانی بنزین | روایتی از تلاش برای کنسرت مشهد
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۶۷۸۶۸
به گزارش همشهری آنلاین، کنسرت «محمد معتمدی» جمعه اول آذرماه در تالار ۳ هزار نفره وزارت کشور برگزار شد. این کنسرت که با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شده بود، با ترانه «حالا که می‌روی» آغاز شد و معتمدی اعلام کرد که این قطعه مربوط به تیتراژ سریال تلویزیونی «گرگ و میش» به کارگردانی همایون اسعدیان است و پس از اجرای این قطعه اثر «پناه آخر» که تیتراژ سریالی به همین نام است، با شعر سجاد عزیزی و آهنگسازی محمدرضا چراغعلی را برای مخاطبان اجرا کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«باور نمی‌کنی»، «دل‌های فروشی»، «حالا که می‌روی»، «نشانی»، «غم پنهان»، «آفرینش»، «کوچه انتظار» و «کجایی» قطعات تشکیل دهنده آلبوم «حالا که می روی» هستند.
معتمدی همچنین در ابتدای کنسرت گفت: بسیار خوشحالیم که پس از یک سال موفق شدیم آلبوم «حالا که می‌روی» را روی صحنه ببریم که این کنسرت به نوعی اولین اجرای زنده آلبومی است که خوشبختانه مورد توجه شما عزیزان قرار گرفت. به هر حال در شرایطی که این روزها کار با اینترنت بسیار سخت بود و شرایط اطلاع رسانی را برای ما دشوار کرد اما بسیار خرسندیم که شاهد حضور پرشور شما تماشاگران عزیز در این تالار هستیم.
وی در ادامه با کنایه از مساله این روزهای کشور و جریان گرانی بنزین به مزاح گفت: من هنوز در باک اتومبیلم از بنزین هزار تومانی چیزی باقی مانده بود که خودم را به اجرا رساندم اما قطعاً بسیاری از شما امشب با باک ۳۰۰۰ تومانی این چنین با انرژی در تالار وزارت کشور حضور پیدا کردید، که این برای من بسیار ارزشمند است.
«دل‌های فروشی» و «باور نمی‌کنی» به آهنگسازی فرید سعادتمند و شعر محمدمهدی سیار دو قطعه بعدی کنسرت بودند که توسط محمد معتمدی و اعضای ارکستر پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
«کجایی» با تک نوازی سه تار بهزاد رواقی و «آفرینش» با شعری از محمدمهدی سیار و آهنگسازی فرید سعادتمند قطعات بعدی کنسرت «حالا که می‌روی» بودند. در این قطعه نوازندگی سه‌تار بهزاد رواقی کلاسی تمام‌عیار برای نوازندگان این ساز محسوب می‌شد چراکه این نوازنده به بهترین شکل ممکن و با بهره از بهترین تکنیک‌هایی که در احساس و عواطف نوازنده درهم آمیخته بود، فضایی در نوع خود بی‌نظیر را برای مخاطب به همراه می‌آورد. زلالی تک سیم‌های سه‌تار این نوازنده آنچنان به‌جا در ترکیب با دِرّاب‌ها و ریزها و پاساژهای سرعتی درمی‌آمیزد که هرشنونده با هر سلیقه موسیقایی را به تحسین وامی‌دارد.
معتمدی بعد از اجرای این قطعات گفت: حدود دو سال است که در تلاشم شرایطی فراهم شود تا بتوانیم در شهر مشهد نیز کنسرت برگزار کنیم. حتی در پروژه قبلی نیز تلاش‌هایی در این زمینه صورت گرفت اما متاسفانه نشد. البته در این مدت اجراهایی در قالب همایش و سمینار پیش روی مخاطبان عزیز مشهدی قرار گرفت. به هر حال همه عوامل این گروه و مجموعه بر این باورند که شهری عزیز چون مشهد که نور چشم مردم ایران است می‌تواند میزبان اجراهای موسیقایی باشد که معیارهای لازم برای اجرا در این مکان دارد. به هر ترتیب امید این است که تا آخر سال هم بتوانیم این کنسرت را در مشهد نیز برگزار کنیم.
همچنین «غم پنهان» با شعری از بهمن محمدزاده و آهنگسازی محمد معتمدی قطعه بعدی بود که به اجرا گذاشته شد. معتمدی در مورد این قطعه گفت: تلاش کردم این ترانه را در دستگاه «راست پنجگاه» بگنجانم که خودم آن را «آمریکن راست پنجگاه» می‌نامم چرا که در نهایت به موسیقی جَز نزدیک شد و خودم هم نفهمیدم چه شد؟ اما به هر حال آن را برای اولین بار برای شما اجرا می‌کنیم.
«آرام من» و «پاییز» با شعری از مسعود کرامتی، «سوگند (تیتراژ فیلم سیانور)» با شعری از تورج نگهبان و آهنگ بابک افشار و «کویر» با شعر و آهنگ محمد معتمدی آثار دیگری بودند که در اولین کنسرت آلبوم «حالا که می‌روی» برای مخاطبان اجرا شد.
بابک ریاحی‌پور نوازنده گیتار بیس، علیرضا میرآقا نوازنده پرکاشن، عظیم روحانی نوازنده گیتار، فرامرز نصیری نوازنده گیتار، امین طاهری نوازنده درامز، سانوا عندلیبی، آرمین قضاتی، هومن جلالت، محمدحسین ابراهیم‌زاده نوازندگان ویولن یک، بهراد سوخکیان، هدیه حجازی، بهار فلسفی و علیرضا فواکهی نوازندگان ویولن دو، داریوش حجازی، امین زمان‌خان، الهام عادلی نوازندگان آلتو، پروشات زندآیین، مسعود فیروزی‌نژاد نوازندگان ویولنسل، حمیدرضا آداب صدابردار گروه اجرایی آلبوم «حالا که می‌روی» را تشکیل می‌دهند.
و اما حسن ختام کنسرت شب گذشته، اجرای آهنگ «ای ایران» بود که آن را تقدیم به همه مدافعان وطن و شهدا کرد و همه حاضران به احترام اجرای این آهنگ ایستادند و با معتمدی که با هر لحظه خواندن این آهنگ اشک می‌ریخت، همخوانی کردند.
کد خبر 464915 برچسب‌ها خواننده - محمد معتمدیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: خواننده محمد معتمدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۶۷۸۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مظلوم‌تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، کنسرت «اشعار نو از نغمه‌های کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شب‌های پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیف‌ها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودی‌های قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.
صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفت‌وگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را می‌خوانید:
لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .
کنسرت نغمه‌های کهن یا اشعاری نو از نغمه‌های کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمه‌های با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمه‌هایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیین‌های مناطق مختلف هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمه‌های آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.
چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟
از سویی به جهت حمایت‌های فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم
درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟
اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق می‌افتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبه‌ای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.
با توجه به مبالغ بالای کنسرت‌ها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟
در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینه‌های کنسرت‌ها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار می‌شود اگر بخشی از هزینه‌ها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر می‌شود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانه‌های دولتی با حمایت‌هایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.
ما امروز می‌بینیم که حتی خواننده‌های شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقی‌های الکترونیک و موسیقی‌های غیر ایرانی می‌آورند، حتی به نظر من آن موسیقی‌ها موسیقی‌های پاپ نیست همانطور که بهتر از من می‌دانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی می‌تواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقی‌هایی که توسط بعضی از خواننده‌ها اجرا می‌شود و به روی صحنه می‌رود موسیقی‌های پاپ نیستند.
البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آنها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقی‌ها منجر به این می‌شود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما می‌شنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد، این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.
متأسفانه به دلیل ذائقه‌ای که توسط عده‌ای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،عود، سازها کوبه‌ای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخه‌های موسیقی اصیل ایرانی هستند.
شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت می‌کند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.
به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشته‌ام می‌گویم، که اتفاقاً مردم در مناسبت‌های آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آواز‌ها هستند، اگر این آواز‌ها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.
ما انسان‌ها دارای حالت‌های مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالت‌ها موسیقی خاص خود را طلب می‌کنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگ‌ها که از دل فرهنگ خودمان بیرون می‌آید ادای دین می‌کنیم و به آن اصالت می‌دهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالت‌ها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.
بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد می‌شود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو می‌شویم، در حال حاضر کنسرت‌هایی که در سالن‌های مجلل برگزار می‌شوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازه‌ای که کارمان راه بیافتد.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»